Drieënvijftig uur, zo lang doet de California Zephyr erover om van Chicago, Illinois, te rijden naar Emeryville, Californië, een voorstadje van San Francisco. Het is een treinreis dwars door het Amerikaanse binnenland: de maïsvelden van Iowa, de Rocky Mountains, de leegte van Nevada en de toppen van de Sierra Nevada.
De Zephyr, wat westenwind betekent, voert schrijver Auke Hulst langs adembenemende landschappen, maar het is een reis die ook tot nadenken stemt: over de wereld vóór en na corona, over het Amerika dat er was, is en dat het dreigt te worden, over een leven dat nooit meer hetzelfde kan zijn. Want vallen de verschroeiende hitte, de kritieke waterstand van de Colorado River en de frictie aan boord die wordt veroorzaakt door materiaal- en personeelstekort te negeren? En hoe nu te kijken naar Hulsts laatste reis vóór corona, met een luxetrein door Tanzania en Zambia, terwijl nieuws doorsijpelde over een nieuw virus?
Auke Hulst (Hoogezand-Sappemeer, 1975) groeide op in het buurtschap Denemarken, boven op de gasbel van Slochteren. Zijn jeugd daar – ‘in een Pippi Langkous-huis in een bos’ – stond model voor zijn succesvolle derde roman Kinderen van het Ruige Land (2012).
Van zijn hand verschenen inmiddels acht romans en vijf reisboeken, waarvan En ik herinner me Titus Broederland (2016), Motel Songs (2017) en Zoeklicht op het gazon (2018) allen bekroond werden. In 2017 was de initiatiefnemer van Als dit zo doorgaat, een bundel oorspronkelijk werk van 24 auteurs, in een maand gemaakt als reactie op de verkiezing van Donald Trump en de verrechtsing van het politieke klimaat. Zijn grootste succes behaalde hij met De Mitsukoshi Troostbaby Company (2021), dat de shortlist van de Libris Literatuurprijs én de Boekenbon Literatuurprijs haalde, en dat nog een handvol andere prijzen en nominaties in de wacht sleepte. In 2023 publiceerde hij onder het pseudoniem Jutta Koolhof In de Slochter Vrijstaat, een faux-reisboek annex totaalkunstwerk dat speelt in een alternatief universum waarin het Gronings aardgaswinningsgebied zich van Nederland heeft afgescheiden.
Daarnaast is Hulst literatuurcriticus en essayist voor onder meer NRC Handelsblad en De Standaard, en muzikant/songschrijver, zowel solo als bij de Nederlandstalige band Hulst (voorheen De Meisjes). In 2016 was hij co-auteur en presentator van de Duitse documentairereeks Von Amsterdam nach Odessa, waarvoor hij ook een deel van de soundtrack schreef. In 2019 maakte hij samen met jazz-componiste Corrie van Binsbergen de muziektheatervoorstelling Een groter gebeuren. Solo speelde hij in de corona-jaren de voorstelling Reiziger van het Ruige Land, waarmee hij onder meer op Crossing Border en het Festival DerAa stond. Zijn meest recente roman is Tandenjager.
Meer boeken van deze auteurJe bestelt en rekent af bij:
Je bestelt en rekent af bij:
Drieënvijftig uur, zo lang doet de California Zephyr erover om van Chicago, Illinois, te rijden naar Emeryville, Californië, een voorstadje van San Francisco. Het is een treinreis dwars door het Amerikaanse binnenland: de maïsvelden van Iowa, de Rocky Mountains, de leegte van Nevada en de toppen van de Sierra Nevada.
De Zephyr, wat westenwind betekent, voert schrijver Auke Hulst langs adembenemende landschappen, maar het is een reis die ook tot nadenken stemt: over de wereld vóór en na corona, over het Amerika dat er was, is en dat het dreigt te worden, over een leven dat nooit meer hetzelfde kan zijn. Want vallen de verschroeiende hitte, de kritieke waterstand van de Colorado River en de frictie aan boord die wordt veroorzaakt door materiaal- en personeelstekort te negeren? En hoe nu te kijken naar Hulsts laatste reis vóór corona, met een luxetrein door Tanzania en Zambia, terwijl nieuws doorsijpelde over een nieuw virus?
