Zijn huisbaas in Frederiksberg heeft hem eruit gegooid en Tue kan nergens heen. Terugkeren naar zijn gezin in Skive, naar zijn gewelddadige vader, is ondenkbaar. Tue heeft een sporttas met kleding, een laptop en een plant bij zich. Overdag verkoopt hij op straat krantenabonnementen en 's nachts slaapt hij in een van de achterkamertjes van de redactie. Hier ontmoet hij Victoria, die hem een slaapplek aanbiedt op de bank bij haar en haar moeder, een succesvol architect. Het wordt een interessante ervaring: Victoria en haar moeder wonen in een landhuis. Al snel staat Tue weer op straat. Hij zwerft rond en moet onderdak zoeken op de raarste plekken en bij dubieuze types.
Je had er waarschijnlijk bij moeten zijn is een rauwe maar humoristische roman over buitenstaanders, ontheemding en het vinden van een thuis.
'Overtuigend en ontroerend einde van de geweldige Tue-trilogie.' - Litteratursiden
'Wat een ontroerende roman. Deze recensent hield het niet droog.' - Berlingske
Zijn huisbaas in Frederiksberg heeft hem eruit gegooid en Tue kan nergens heen. Terugkeren naar zijn gezin in Skive, naar zijn gewelddadige vader, is ondenkbaar. Tue heeft een sporttas met kleding, een laptop en een plant bij zich. Overdag verkoopt hij op straat krantenabonnementen en 's nachts slaapt hij in een van de achterkamertjes van de redactie. Hier ontmoet hij Victoria, die hem een slaapplek aanbiedt op de bank bij haar en haar moeder, een succesvol architect. Het wordt een interessante ervaring: Victoria en haar moeder wonen in een landhuis. Al snel staat Tue weer op straat. Hij zwerft rond en moet onderdak zoeken op de raarste plekken en bij dubieuze types.
Je had er waarschijnlijk bij moeten zijn is een rauwe maar humoristische roman over buitenstaanders, ontheemding en het vinden van een thuis.
'Overtuigend en ontroerend einde van de geweldige Tue-trilogie.' - Litteratursiden
'Wat een ontroerende roman. Deze recensent hield het niet droog.' - Berlingske