Yemma van Mohammed Benzakour in theater
7 januari 2021
Volgend jaar komt er een theateruitvoering van Yemma (meer informatie volgt later). Over het schrijven van Yemma zegt Mohammed Benzakour het volgende in een mooi interview met de Volkskrant over zijn moeder:
‘Schrijven was voor mij zelfmedicatie. Het waren eindeloos lange middagen in een stille, troosteloze omgeving. Als ik dan was uitgepraat… ging ik maar dingen noteren. Observaties. Gedachten. Hoe ik me voelde. Die verdwenen allemaal in een schoenendoos. Ik had nooit het idee om te publiceren. Via een vriend kreeg mijn uitgever die verhalen en verhaaltjes onder ogen, en die zag er een boek in. Toen dacht ik: goed, maar dan ook all the way. Ik ga mezelf niet censureren of gevoelige familiedingen vermijden. Ik wilde een stem geven aan mijn moeder die geen stem meer had. Zo is Yemma ontstaan.’
Mohammed Benzakour in een interview met de Volkskrant
Zijn grootste verdriet: dat zijn moeder geen van zijn boeken heeft kunnen lezen. ‘Voor een belangrijk deel heeft zij mij niet gekend.’
Mohammed Benzakour is naast schrijver ook columnist, journalist en imker. Van zijn hand verschenen onder meer Yemma (2013), dat werd bekroond met de E. du Perronprijs en de roman De koning komt (2015), waarmee hij de ANV Debutantenprijs won. In 2018 verscheen Tien op een ezel, een prachtig autobiografisch spreekwoordenboek, en in 2020 verscheen de verhalenbundel De ogen van Fadil.
Over De ogen van Fadil:
‘Wonderlijk én schunnig. […] Tijdloze, sprookjeachtige vertellingen.’ – Het Parool
‘Benzakour vertelt met zoveel plezier dat je aanvankelijk probleemloos aanvaardt dat hij varianten op de verhalen van weleer lijkt op te dissen. Hij schrijft met humor en in tegenstelling tot veel hedendaagse schrijvers beperkt hij zich niet tot korte zinnetjes en de zeshonderd meest voorkomende woorden. De ondeugende, grappige, soms schunnige scènes vragen om het juiste woord, niet het meest voor de hand liggende.’ – De Standaard
‘Prikkelende verhalen voor het slapen gaan, Mohammed Benzakour slaat weer toe! Vol van zintuiglijkheid.’ – Abdelkader Benali
