God. Een anatomisch onderzoek laat zien dat Gods oorsprong duizenden jaren teruggaat, naar lang voordat de Bijbel werd geschreven. Hoewel theologen hem vandaag de dag voorstellen als een wezen zonder lichaam leek God in zijn oorspronkelijke vorm meer op onszelf: God praatte, liep, lachte, huilde, voelde, sliep en ademde net als wij.
Drieduizend jaar geleden, in de gebieden die we nu Israël en Palestina noemen, aanbad een groep mensen een ‘vadergod’ genaamd El. El had zeventig kinderen, en een van hen was Jahweh. Jahweh had een lichaam, een vrouw, nakomelingen. Hij vocht tegen monsters en stervelingen, hij was verzot op lekker eten en goede wijn, schreef boeken, trok eropuit en deed zo af en toe een dutje. Maar hij zou iets veel groters en veel abstracters worden: de god van de grote monotheïstische religies.
Door Jahwehs lichaam zorgvuldig te onderzoeken – van zijn hoofd tot zijn handen, van zijn voeten tot zijn edele delen – laat Francesca Stavrakopoulou zien hoe ons godsbeeld zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld.
'De verhalende, plastisch en zintuigelijke teksten trekken je er vlot doorheen. Knap, ondanks de vele feiten en jaartallen. Stavrakopoulou maakt aannemelijk hoe de bijbel is gefilterd en geconstrueerd, kind is van zijn tijd en daarmee voorouder van de onze, tot in het diepst van onze poriën.' - Trouw
‘Verrassend, misschien zelfs choquerend, het brengt aspecten van de bijbelse God aan het licht waarvoor moderne lezers zelden oog hebben.’ – John Barton, emeritus hoogleraar Bijbelstudies aan Oxford University
‘Een verrijkende, verontrustende, onderhoudende en tot nadenken stemmende leeservaring.’ – Literary Review
‘Meeslepend en verbluffend.’ – The Sunday Times
God. Een anatomisch onderzoek laat zien dat Gods oorsprong duizenden jaren teruggaat, naar lang voordat de Bijbel werd geschreven. Hoewel theologen hem vandaag de dag voorstellen als een wezen zonder lichaam leek God in zijn oorspronkelijke vorm meer op onszelf: God praatte, liep, lachte, huilde, voelde, sliep en ademde net als wij.
Drieduizend jaar geleden, in de gebieden die we nu Israël en Palestina noemen, aanbad een groep mensen een ‘vadergod’ genaamd El. El had zeventig kinderen, en een van hen was Jahweh. Jahweh had een lichaam, een vrouw, nakomelingen. Hij vocht tegen monsters en stervelingen, hij was verzot op lekker eten en goede wijn, schreef boeken, trok eropuit en deed zo af en toe een dutje. Maar hij zou iets veel groters en veel abstracters worden: de god van de grote monotheïstische religies.
Door Jahwehs lichaam zorgvuldig te onderzoeken – van zijn hoofd tot zijn handen, van zijn voeten tot zijn edele delen – laat Francesca Stavrakopoulou zien hoe ons godsbeeld zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld.
'De verhalende, plastisch en zintuigelijke teksten trekken je er vlot doorheen. Knap, ondanks de vele feiten en jaartallen. Stavrakopoulou maakt aannemelijk hoe de bijbel is gefilterd en geconstrueerd, kind is van zijn tijd en daarmee voorouder van de onze, tot in het diepst van onze poriën.' - Trouw
‘Verrassend, misschien zelfs choquerend, het brengt aspecten van de bijbelse God aan het licht waarvoor moderne lezers zelden oog hebben.’ – John Barton, emeritus hoogleraar Bijbelstudies aan Oxford University
‘Een verrijkende, verontrustende, onderhoudende en tot nadenken stemmende leeservaring.’ – Literary Review
‘Meeslepend en verbluffend.’ – The Sunday Times